The Lost Art of Twilight

Žanrovsko definisanje drugog albuma (mahom) instrumentalnih Beograđana Temple of the Smoke nalik je pokušaju da se sitna živa riba duže drži u rukama. Čim se na misaonom horizontu pojavi nešto što zaliči na suvisle pojmove, zvučna slika se iz korena promeni, riba se izmigolji iz šaka i nastavi da se praćaka na suvom.

Početak The Lost Art of Twilight (TLAoT) zatiče bend u relaksiranijem raspoloženju, nalik na snolike muzičke ekskurzije kalifornijskog sastava Tristeza. Ruku na srce, više po atmosferi nego po samom zvuku, što je već samo po sebi napredak u odnosu na odličan, ali na sigurniju kartu rađeni prvenac ...Against Human Race. U svom tom slatkom sanjarenju, tenzija u vidu čvršćih deonica i nervoznih promena tempa krči sebi put iz drugog plana, da bi kulminirala u jazzy kakofoniji Starfall, novom rođaku kraljeva apsurda Naked City iz legendarne Torture Garden faze.

Do kraja ove brižljivo zamišljene i znalački egzekutirane ploče, šarmantno podeljene na A i Ω stranu, špil stilova se konstantno meša. U šumi intrigantnih detalja, posebno je dojmljiva a la Fucking Champs alhemija pretvaranja true metal rifova u čistu umetnost u Beyond the Walls of Sleep, dok se zaključne orijentalne teme nazvane po bendu ne bi postidele ni veličine poput Grails.

TLAoT je nesumnjiv korak napred u opusu grupe, koja i dalje hrabro ispituje granice svojih kreativnih mogućnosti, i kao zvučna oaza za sve otvorenije umove predstavlja ultimativni predah od učmalih idejnih kalupa kojima smo danonoćno izloženi.

Povezano:

• CONSECRATION I TEMPLE OF THE SMOKE U KLUBU DOMA OMLADINE BEOGRADA - Demonstracija sile
• TEMPLE OF THE SMOKE & PLIŠANI MALIŠAN - SCENA Uživo! (2) - Udri po ušima
• TEMPLE OF THE SMOKE - GUN CLUB - Koraci k'o laki oblaci