Strip avantura od krvi i mesa

Iz samog uvoda stripa Žig sudbine (prevod Marketprinta - Les 7 Vies de l'Épervier, koji se na domaćem tržištu objavljuje u okviru Stripoteke) jasno je da se radi o još jednom stripu tzv. istorijskog ili pseudoistorijskog žanra, omiljenoj temi francuskog crtača André Juillarda, ovde u tandemu sa scenaristom Patrickom Cothiasom. Juillard se ovom tematikom već bavio u stripovima Amo, Pljačkaši zlata i Crvena maska - nekom vrstom “prekvela“ Žiga sudbine. Svaki put, treba li reći, u odličnoj idejnoj i crtačkoj formi.

Žig sudbine se tematski bavi krajem vladavine Henryja IV Burbonskog, jednog od najčudnijih ali i najuspešnijih francuskih vladara, čovekom koji je pukom srećom i veridbom Margaret Valoa preživeo Bartolomejsku noć, odrekao se protestantske vere u korist katoličanstva i francuske krune, postavio temelje najmoćnije apsolutističke monarhije u Evropi tog doba i povratio uticaj Francuske na tadašnju evropsku politiku.

Isto tako, reč je o nepopravljivom ženskarošu sklonom dobroj kapljici, čoveku koji se izrugivao svim oblicima verske dogme i krutog staleškog sistema svog doba. Što ga je na kraju koštalo glave u “neprilagodljivom” okruženju. Kroz taj istorijski kontekst Cothias uvodi i mnoge druge elemente kojima Žig sudbine prevazilazi jednu klasičnu avanturu. U prvom redu to je realističnost i naglašena seksualnost glavnih likova - autori se ne libe svoje junake prikazati kao normalne ljude od krvi i mesa. Mitološki kontekst natprirodnog uveden kroz lik slepe vračare (sudbine same?), preplitanje motiva i sudbina likova različitih klasa, ispitivanje i kritika socijalno-verskih odnosa bez idealizacije ili naglašenog političkog presuđivanja - samo su neka od scenarističkih osveženja koja ovaj strip pretvaraju u višeslojno delo, interesantno najširem krugu čitalaca. Ako je idejno izvorište autora bio “svet avanture i mačeva” iz romana Alexandra Dime, onda zamislite Dimine junake bez cenzorskih ograničenja.

Nasilje, seks i uopšte “dublje” ideje i motivi tvoraca Žiga sudbine savršeno se uklapaju u trend karakterističan za autore poput Francoisa Bourgeoria (Nošeni vetrom), Hermana (Tornjevi Boa Morija) ili Tardija (Avanture Adele Blank) koji su istorijske okvire iskoristili za daleko “slobodniji” pripovedački stil.

U originalu serijal ima sedam nastavaka, dok se kod nas prva epizoda Bela smrt pojavila u okviru Marketprintove biblioteke “Avanture” 1987. godine. Epizode Psine na delu, Majsko drvo i Jeronimus tokom poslednjih 12 meseci izlaze kao vodeći strip u Stripoteci. Crno-belo izdanje, uobičajeno odličan prevod. U svetu takođe izlazi neka vrsta nastavka ovog serijala prenošenjem nekih likova i motiva priče u serijal Lepršavo pero koji sa Žigom sudbine i Crvenom maskom (tri albuma za Glenat) zatvara sudbine svojih junaka u zaokružen ciklus ovog remek-dela.