The Man With the Iron Fists: Original Motion Picture Soundtrack

RZA je, nakon par neuspelih nezavisnih pokušaja, odlučio da realizuje svoj dugogodišnji san i ljubav prema kung-fu filmovima i napravi sopstveni visokobudžetni – The Man with the Iron Fists. Iako se RZA na početku premišljao da li uopšte da radi muziku za film, bilo je najlogičnije da pozove svoje jednako fanatične ortake iz Wu-Tang Clan-a...i još nekoliko izvođača. RZA je glavni akter, producent i koscenarista zajedno sa Elijem Rothom, a Quentin Tarantino, takođe jedan od najvećih fanova kung-fu kinematografije, producent i Rzin mentor. Film je imao premijeru početkom novembra, u njemu igraju Russell Crowe, Lucy Liu i RZA, između ostalih, a ja ga već zamišljam kao kinesku igranu verziju Samurai Champlooa u kom se ukrštaju pesnice i mačevi uz hip hop bitove.

Saundtrek počinje gitarskim hip hop ritmovima bluz benda The Black Keys u pesmi The Baddest Man Alive, preko kojih repuje RZA, a stara hip hop garda Ghostface Killah, M.O.P. i Pharoahe Monch izvode Black Out. Pesma White Dress koju je Kanye West snimio semplujući The Emotions - I Could Never Be Happy je već postala hit i ako joj se doda Get Your Way (Sex is Weapon) koju izvode Idle Warship (poznatiji kao Talib Kweli i Res) možemo pretpostaviti da u filmu ima fatalnih zavodnica. Na saundtreku se nalaze i dva soul klasika I Forgot To Be Your Lover The Revelations i Your Good Thing (Is About to Come to an End) koju izvodi Mable John, ali i malo novog soula Corrine Bailey Rae koja je snimila pesmu Chains. Iznenađenje na ovakvom modernom saundtreku je i Green is the Mountain, izvorno tajvanska narodna pesma Devojka sa planine Ali, koju je sedamdesetih snimila Frances Yip. Wu-Tangovci, zajedno i odvojeno, izvode pesme Rivers Of Blood, Built for This, The Archer, Just Blowin In The Wind i Six Directions Of Boxing.

Zanimljivo je da se na saundtreku nalazi isključivo generacija repera koji su najpopularniji bili devedesetih i početkom dvehiljaditih. Wu-Tang Clan su toliki kung-fu fanatici da su muziku mogli uraditi i samostalno bez drugih izvođača. Ipak, da li su bili svesni da danas ne bi mogli sami da pruže kvalitet koji savremeni saundrek zahteva ili jednostavno nisu želeli da ovo bude samo Wu album, ostaje nepoznato. Muzika za film The Man with the Iron Fists istovremeno predstavlja nostalgiju za hip hopom devedesetih i "crnim" zvukom sedamdesetih, kada su kung-fu filmovi bili na svom vrhuncu.